C of K en verplichte spelling

[Mazrim Taim]

bedankt, even nog tip, doe spellingcontrole, ik zie enorm veel c/k fouten. vb. perfekt, lokatie, enz... waar het een C moet zijn (....)

Ik denk dat ik me toch aan de zijde van janty moet scharen. Oké - taal evolueert, maar dan wel in een gezamenlijke afspraak, dat is nou eenmaal 'spelling' i.p.v. 'zo vind ik het wel goed'. Zo is "kado" gewoon 'fout', of liever gezegd: fout (zonder quotes). Dat is geen kwestie van een mening, maar van een taalkundig feit.
Aardbeienjam (hopelijk meer dan één aardbei in die damn jam) en niet "aardbeiejam" was voorheen de spelling, in tegenstelling tot dat hok waar maar één hond in past. Dat vond ik een veel betere en meer sense-making richtlijn, maar helaas maak ik de Nederlandse taal niet. Daarom is het nu al een tijdje "hondenhok", los van het feit of het een eenzame bedoening is of een beestachtige orgie.
Spelling is soms flexibel (witte/groene boekje), maar geen kwestie van mening...

Dit topic is geopend naar aanleiding van iets dat werd aangestipt in de commentaren bij deze ondertitel: https://www.opensubtitles.org/nl/subtit ... zantium-nl

Namelijk de kwestie rond het gebruik van de letter 'k' op de plaats van de letter 'c' in woorden waar de c wordt uitgesproken als een k.
Woorden zoals contact, perfect, locatie, product en controle. Woorden die ondergetekende steevast schrijft als kontakt, lokatie, produkt, perfekt en kontrole.


Dit is een kwestie die al minimaal speelt sinds de jaren 50 van de afgelopen eeuw.
Veel van de woorden waar het om draait zijn 'leenwoorden', al dan niet aangepast, uit met name Latijnse talen, voornamelijk het Frans.

Aangezien het Nederlands een Germaanse taal is, was er (begrijpelijk) de wens om de 'c' zoveel mogelijk te vervangen door de 'k'.
Tot aan 1995 gold er een voorkeursspelling waarbij we woorden schreven als insekt en produkt. Met een 'k' dus.

Maar om onbegrijpelijke redenen besloot een commissie van "wijzen" dat met ingang van 1995 diverse woorden die voorheen met k werden geschreven, ineens met een c moesten worden genoteerd, dus hebben we nu (officieel) weer insecten en producten.

Om het leuk te houden werden sommige woorden die juist voorheen met c werden geschreven, zoals accoord, ineens verplicht genoteerd met k, dus akkoord.
En woorden die al volledig ingeburgerd waren (zoals kado) diende men verplicht te schrijven als cadeau, alsof we hier in Frankrijk wonen.



Voordat we verder gaan, laten we eerst de vraag beantwoorden wie bepaalt hoe onze taal officieel vormgegeven wordt.
Dit wordt gedaan door De Taalunie, waar behalve Nederland ook Vlaanderen en Suriname deel van uitmaken.

Onderstaand de werkwijze van deze Taalunie:

"Het Algemeen Secretariaat van de Taalunie bereidt het beleid voor en voert dit uit. Het werkt daarvoor samen met deskundigen en commissies uit het 'veld'. Deze commissies en platforms hebben een belangrijke signalerende en adviserende rol. Het Comité van Ministers van de Taalunie legt het beleid vast in vijfjarenplannen en werkt het uit in jaarlijkse actieplannen. De Interparlementaire Commissie, samengesteld uit Nederlandse en Vlaamse volksvertegenwoordigers, ziet toe op het beleid. De Raad voor de Nederlandse Taal en Letteren, bestaande uit deskundigen en prominente taalgebruikers, adviseert de beleidsvoerders."

Kortom, niet het volk beslist, maar een selekte groep specialisten. De Nederlandse taal is niet van ons, maar van hen, zo lijkt het.
Heren en dames die ongetwijfeld hiermee een leuke bijverdienste hebben en natuurlijk af en toe iets moeten doen voor dat geld,
dus komen ze om de zoveel tijd met een herziening waar wij, het volk, dan gehoor aan dienen te geven.

Een geel hesje aantrekken en protesteren helpt niet, je taalgebruik wordt simpelweg ineens 'fout' gerekend.
Sterker nog, je taalgebruik is, na een herziening, zelfs tegen de wet.

"Bovendien schrijft de wet voor dat deze spelling moet worden gevolgd bij de overheidsorganen, bij de uit de openbare kas bekostigde onderwijsinstellingen, alsook bij de examens waarvoor wettelijke voorschriften zijn vastgesteld."

Wie nog op school zit en examen moet doen, die zal wel moeten volgen om een voldoende te halen, maar de rest van ons heeft een keus.
Volgen we slaafs nieuwe wijzigingen of durven we een geel hesje aan te trekken? Of anders gezegd, wie is de baas over onze taal? Woordenboeken of wij?



Smallbrother is het met me eens dat taal op een natuurlijke wijze moet kunnen evolueren.
Zouden de Franken 1600 jaar geleden hun taal hebben vastgespijkerd, dan spraken we hier nu Oudfrankisch in plaats van Nederlands.

Wel maakt Smallbrother de kanttekening dat deze evolutie dient plaats te vinden via een gezamenlijke afspraak, en daar ligt mijn kritiek,
want zoals hierboven beschreven is er van 'gezamenlijk' eigenlijk geen sprake. Het is geen "taalkundig feit", maar een opgelegde afspraak.
Woorden die al enkele decennia ingeburgerd waren, werden met één besluit ineens fout gerekend vanaf 1995.

Ook refereert Smallbrother aan spelling. Maar spelling is niet één begrip. Spelling staat voor afspraken over de notitie van onze taal.
Het is een samenspel van grammatica (de struktuur van onze taal) en woordenschat (de bouwstenen).




We kunnen het er allemaal over eens zijn dat grammatica aan vaste regels moet voldoen om ervoor te zorgen dat onze zinnen op elkaar lijken.
Hadden we die afspraken niet, dan zou je mee kunnen maken dat beide onderstaande zinnen juist waren.
- Ik begrijp wat jij schrijft omdat wij dezelfde regels volgen.
- Ik begrijpen jij schrijfd omdat volgen dezelfde regels wij.

Ons brein is flexibel genoeg om ook de onderste zin korrekt te interpreteren, maar het zou een zootje worden als iedereen
maar wat aanrommelt met vervoegingen, woordvolgorde en d's en t's. Daar hebben we regels voor, en terecht.



Maar bij onze woordenschat ligt het subtieler. Daar kunnen we proberen te streven naar eenheid en logica.
Waarom is 'kado' fout en 'cadeau' goed? Waarom is een Frans leenwoord beter dan een gegermaniseerd leenwoord dat algemeen aanvaard is?
We hebben de kadotips en de kadobonnen, maar officieel mag dit niet.

Waarom wel actie in plaats van aktie, maar tegelijk oktober in plaats van october?

Waarom locatie in plaats van lokatie, terwijl we wel lokaal en lokaliseren mogen schrijven?




Kortom, noem mij maar 'burgerlijk ongehoorzaam', maar ik trek mijn gele hesje niet uit.
Daar waar dat al redelijk ingeburgerd was, blijf ik de k gebruiken in plaats van de c.
Als genoeg mensen dat voorbeeld volgen, dan zal de commissie van 'wijzen' vroeg of laat met een herziening moeten komen om het volk te volgen, in plaats van andersom.

Ik pleit dus niet voor 'zo vind ik het wel goed' of 'rommel maar wat aan', maar ik pleit er wel voor dat we niet verplicht zijn elke revisie slaafs te volgen. Zeker niet wanneer een revisie logica overboord gooit en/of breed gedragen schrijfwijzen ineens officieel fout rekent.

Strikt genomen hoeven we revisies ook niet te volgen, tenzij je bij de overheid of in het onderwijs werkt, dan moet je, maar anders is het een vrije kwestie, dus gebruik die vrijheid.

[SmallBrother]

Om te beginnen, ik heb alle waardering voor je anarchisme. En dan bedoel ik niet de wanorde en wetteloosheid zoals Van Dale het omschrijft, maar het zelf denken en bepalen in plaats van dat aan anderen over te laten. Dat zouden meer mensen moeten doen Overigens, even advoc/kaat van de duivel: de Taalunie past ook weleens iets aan louter omdat iets vaak gebruikt wordt. Iets wat fout is, wordt dan dus later vanzelf goed.

Om eerlijk te zijn, ken ik de geschiedenis van accoord/akkoord etc. niet. Was het eerst accoord, daarna akkoord, en nu opeens weer accoord? Als dat zo is, dan is dat inderdaad een beetje bizar en wordt het ons eerder moeilijk gemaakt dan makkelijk, wat vaak het argument is. Dan denk ik: "krijg lekker ZELF het heen en weer". En nog onbegrijpelijker is het dan om bij oktober NIET terug te gaan naar october. En dat betekent dan ook dat ik me best kan vinden in jouw aanpak en gedachtengang dat 'de wijzen met leuke bijverdienste' ons maar moeten volgen in plaats van andersom.

Maar dit zou dan alleen in deze historische c-k-c-gevallen zo moeten zijn. Want er heerst natuurlijk een gevaar in een deel van je argumentering. Bijvoorbeeld: als we alleen nog maar een t gebruiken en nooit meer een d of dt, dan klinkt het hetzelfde, maar wordt het allemaal een stuk eenvoudiger. En als we dat vanaf nu met z'n allen steevast gaan doen, dan zal de Taalunie uiteindelijk geen keus meer hebben en ons moeten volgen.

En verder kun je jouw redenering bij "hondehok" niet volgen. Het is toch niet zo dat we eerst "hondenhok" moesten schrijven, daarna "hondehok", en nu weer "hondenhok"? Dan ben ik een voorstander van hondenhok, om twee redenen: 1. het is de officiële spelling en 2. de eenvoud is gediend (we hoeven niet meer te visualiseren).

Ik volg nog steeds liever het groene boekje, dat is in ieder geval niet fout Maar het witte boekje is ook goed. Maar that's it. Actie of aktie, maar geen aksie. Jouw k-woorden vind ik dan eigenlijk nog steeds fout, met als verschil dat ik het nu gestoord vind dat het fout is.

Verder ben ik een voorstander van flexibiliteit. Zelfs als voorstander van het groene boekje vind ik kado en akkoord niet storend. Sterker nog, ik weet pas sinds kort dat dat 'fout' is (ja, nu weer tussen apostrofs). Zelf gebruik ik voor de duidelijkheid komma's en tussenstreepjes met redelijk grote vrijheid, ook als dat niet hoeft en soms zelfs als het niet mag. Ja, boefje ben ik, hè. Lang leve de anarchie

Btw, als je even wilt lachen, zie dan het stukje geschreven door Hannes Minkema (13 oktober 2015). Het begint gelijk goed: "Ik als neerlandici zijnde". Hoeveel taalfouten kun je maken met vier woorden zonder fout te spellen... Briljant! Helaas is er daarna iemand die denkt dat de fouten per ongeluk zijn gemaakt. Leuk spelletje voor een regenachtoge zondagmiddag: zoek de fouten.

[Mazrim Taim]

Anarchisme is een beetje zwaar, laten we het houden op recalcitrantie.


De wijziging in 1995 betrof voor het overgrote deel woorden met een k die teruggezet werden naar een c.
Akkoord was één van de weinige woorden die de omgekeerde weg aflegde, het ging van accoord naar akkoord.
Maar de logica ontbreekt, aangezien je nog wel accorderen moet schrijven.

Onderstaand een lijstje met enkele inconsistencies, om een goed Engels woord te gebruiken.




Je begrijpt in elk geval mijn kritiekpunt, dat is me al heel wat waard.
Tussen begin jaren 50 en 1995 was er een geleidelijke beweging gaande van c naar k.
Beiden werden toegestaan, zo mocht je zelf bepalen of het product of produkt was en insect of insekt.

Een soort marktwerking, laat het volk maar bepalen wat de voorkeur geniet.
Produkt met een k was de voorkeursspelling, en werd ook het meest gebruikt, maar ineens kwam er een eind aan de vrije keus.

Tot 1995 was zowel product als produkt juist. Die laatste vorm was de voorkeurspelling, de vorm met c was de toegestane spelling. Bij de spellingwijziging van 1995 is het systeem van voorkeur- en toegestane spelling afgeschaft.

Hier heb ik dus altijd al bezwaar tegen gehad, en hier blijf ik bezwaar tegen maken. Het oude systeem van voorkeur- en toegestane spelling was goed. Het bood flexibiliteit, waar jij dus ook voorstander van bent.



Wat 'aksie' betreft denken we hetzelfde. In de jaren 60 en 70 waren er vooruitstrevende lieden die woorden lanceerden als aksie, ekstra of fantasties. Ze kregen gelukkig weinig navolging en dit soort experimenten verdween net zo snel als ze gekomen waren, maar had het massaal navolging gekregen, dan had deze schrijfwijze zomaar de norm kunnen zijn tegenwoordig.


Dan de tussen-n bij het hondehok, mijn redenering kon je niet volgen?
Daar bedoelde ik dat het bij de wijziging van 2005 ineens hondenhok werd (Groene boekje). Het Witte boekje houdt het op een vrije kwestie. En zo denk ik er ook over. Daarom wijs ik het hondenhok af.

Mij is vroeger geleerd om te visualiseren. Kijk naar het eerste woord en vraag je af of er in normale situaties één of meer te vinden zijn bij het tweede woord. Is het antwoord 1, dan geen tussen-n. Is het antwoord meer dan 1, dan een tussen-n. In een hok zit doorgaans 1 hond, dus hondehok.

Thuis heb ik twee katten en ik kan je verzekeren dat er nooit twee katten tegelijk in de bak zitten, dus kattebak. Maar in een ballenbak zitten altijd meerdere ballen, dus tussen-n. Net als een hok voor kippen. Tenzij de vos langsgeweest is meerdere kippen, dus kippenhok.

En natuurlijk de aardbeienjam waar je het over had. Meerdere aardbeien in de jam.

Met visualiseren kun je gewoon niet missen. Volgens het Groene boekje moeten we sinds 2005 ruggengraat schrijven, maar dat ding in onze rug waar de zenuwbanen door lopen, daar hebben we er maar één van, tenzij je een aangeboren afwijking hebt. Dus ruggegraat is logischer.


Kortom, dat Groene boekje is te rigide, te dwingend. Het is een keurslijf.
Het Witte boekje (Spellingwijzer Onze Taal) staat meer vrijheid toe. En zo hoort het volgens mij. Net als de c en de k vroeger, in het systeem met voorkeur- en toegestane spelling.





Dat stuk van Hannes Minkema is inderdaad briljant. Gekopieerd en opgeslagen.

Hoe formiweldig is het dan niet dat wij, Echte Nederlanders, zich kloppend op de taalborst, met onze twee tot in menig buitenland geroemde spellingsnormatieken kunnen tonen oudhollandsch lak te hebben aan orthodoxe voorschriften die ook maar een mening zijn?

Wij laten zien dat Wij een overheid erkennen, maar dat die niet de baas is over Ons, individuen. Dat we de overheid erkennen als groot-niet-te-vermijden-showorkest, maar dat we intussen de vloer bedansen zoals we dat zelf willen. En dat is maar goed ook!

[akiva]

Ik ben het met je eens Mazrim, sommige woorden moet je niet veranderen.

Ik gruwel van de woorden buro, kado etc. Zelfs de spellingscontrole hier van OS slaat er op aan en rekent het fout, bureau en cadeau is toch veel chiquer, accoord typ ik ook automatisch met dubbel c en de spellingscontrole van SE zet hem dan om in dubbel kk., ik ben er inmiddels aan gewend. Actie met een c want met een k ziet het er toch niet uit, idem dito met advocaat is toch geen gezicht met een k?

Portefeuille is ook zo'n woord wat ik liever zie dan portemonnee en zo zullen er nog wel meer zijn die ik zo niet even weet.

Verder heb ik heel veel moeite gehad om af te leren U altijd met een hoofdletter te schrijven en nog vind ik het weleens moeilijk om een kleine u te slaan het is er in geramd op school vroeger. Het is een beleefdheidsvorm die tegenwoordig niet meer gewaardeerd wordt.
Heeft allemaal met de individualisatie te maken, daar is het in de vorige eeuw fout gegaan, maar daar zal ik maar niet over uitweiden.

Kijk maar eens door de jaren heen met schrijfstijlen die steeds veranderd zijn, heel vroeger, dun op dik neer, ik moest altijd aan elkaar schrijven op school terwijl in blokletters het beter leesbaar was en dan zeuren over je slordige handschrift. Tegenwoordig kunnen de kinderen amper nog schrijven, We hebben toch een computer waarom moeten we nog leren schrijven?

Het zal altijd veranderen vroeger had je ook veel woorden met ch erachter "vleesch noch visch" hebben ze ook veranderd in "vlees noch vis"

Dus verschoont van veranderingen zullen we niet blijven

[SmallBrother]

Anarchisme is een beetje zwaar, laten we het houden op recalcitrantie.

Oké, geen (naar mijn idee allerminst zware) anarchie, geen reekalsytransie, maar gewoon OUDHOLLANS LAK!

Onderstaand een lijstje met enkele inconsistencies

Jouw lijstje van inconsistencies bestaat echter uit verschillende varianten.
- Dingen als akkoord en accorderen is natuurlijk volslagen van de ratten besnuffeld (prachtige uitdrukking btw).
- Maar kadet en cadet betekenen echt iets anders. Is het dan inconsistent om het ook verschillend te schrijven? Dat is juist wel handig, omdat we dan weten of "goh, wat een lekkere kadetjes" een culinaire uitspraak is of erotisch getint is.
- En dan nog woorden met verschillende betekenis die alleen in lettergroepen overeenkomen. Ik vind het prima (en niet inconsistent, niet onlogisch) om kosmos met een k en cosmetica met een c te schrijven.

voorkeur- en toegestane spelling

Ah. Nu weet ik het weer. Ik ben het met je eens: dat is flexibeler en ook wat democratischer, of laten we het anarchistisch noemen. Ja, prima: marktwerking, laat het volk bepalen. Anarchie pur sang: breed gedragen orde van onderaf georganiseerd, in plaats van opgelegd van bovenaf.

Dan de tussen-n bij het hondehok, mijn redenering kon je niet volgen?

Ik kon 'm wel volgen, maar ik was het er niet mee eens. Ik bedoel: of die tussen-n nou afhangt van één of meerdere honden of aardbeien, of dat je die gewoon altijd gebruikt, beide zijn consequent en duidelijk. Ik heb nooit moeite gehad met het schrijven van hondehok en aardbeienjam, maar alles met een tussen-n is ook prima. En eenvoudiger, dus waarom niet.

Wellicht kunnen jullie het verhaal rond paarde(n)bloem? Dat was een uitzondering, omdat links een dier stond en rechts een plant. Veel gekker moet het niet worden. Dat hebben ze geloof ik snel weer afgeschaft. Soms zijn de wijzen wel wijs.

Ik gruwel van de woorden buro, kado

Ik ben niet specifiek een voor- of tegenstander van kado of cadeau. Wat mij betreft had het nooit kado hoeven worden. En als het kado is, laat het dan lekker zo. En verder, wat is er mis met een leenwoord vernederlandsen of dat juist niet doen? Voor allebei is wat te zeggen, maar bottomline is dat het eigenlijk niet uitmaakt. Wat wel uitmaakt is simplicity simplicity simplicity (vraag maar aan Thoreau), want een taal die alleen nog door idioot-hoog-opgeleiden correct geschreven kan worden, is niet erg handig. En inderdaad, die eenvoud zit voor een groot deel in het consequent zijn.

U altijd met een hoofdletter

Ik vind dat er ouderwets en overdreven uitzien. Als beleefdheidsvorm kun je de kleine u gebruiken, en voor extreme gevallen (God, de koning) zou je de hoofdletter kunnen gebruiken. Ikzelf ben overigens voor het afschaffen van elke beleefdheidsvorm. Het riekt naar een in mijn optiek nare ongelijkheid (op basis van leeftijd, rang of stand). Althans, in Nederland. De Vlamingen doen het ietsje slimmer, maar ook dat is voor mij nog ongewenst. Beleefdheid, eerbied en respect hangt namelijk niet af van de woordkeuze, maar van wat je zegt, denkt en bedoelt. Vergelijk:
- U bent een grote klootzak.
- Wauw, dat was tof van je, dank je wel.
En het zou het leven voor ons vertalers ook zo veel makkelijker maken

want met een k ziet het er toch niet uit

Hm... dat is denk ik een kwestie van gewenning. "De Nederlandsche Bank" ziet er toch ook niet uit?

[Mazrim Taim]

Onderstaand een lijstje met enkele inconsistencies

Jouw lijstje van inconsistencies bestaat echter uit verschillende varianten.
- Dingen als akkoord en accorderen is natuurlijk volslagen van de ratten besnuffeld (prachtige uitdrukking btw).
- Maar kadet en cadet betekenen echt iets anders. Is het dan inconsistent om het ook verschillend te schrijven? Dat is juist wel handig, omdat we dan weten of "goh, wat een lekkere kadetjes" een culinaire uitspraak is of erotisch getint is.
- En dan nog woorden met verschillende betekenis die alleen in lettergroepen overeenkomen. Ik vind het prima (en niet inconsistent, niet onlogisch) om kosmos met een k en cosmetica met een c te schrijven.

Met je eens dat woorden die een verschillende betekenis hebben, anders geschreven zouden moeten worden.
Net als witch en which in het Engels, uitspraak (op een haar na) gelijk, betekenis anders.


Maar de redenatie destijds in 1995 om van een produkt weer een product te maken was dat van produkt afgeleide woorden (zoals produceren of producent), met een c werden geschreven. Dus werd het algemeen gebruikte produkt van de ene op de andere dag fout verklaard. Dat produceren en producent een c hadden en hielden was logisch, de c werd en wordt immers niet als k uitgesproken.


Hadden ze nu nog enige consistentie (konsistentie, konsiestensie - kies maar) aangehouden, dan was het nog te verdedigen en volgen geweest, maar nee, een woord als fabricaat was met een c, net als het afgeleide fabriceren, dan zou je verwachten dat fabrikant ook een c had moeten krijgen. Niet dus, het bleef fabrikant.

Overigens had het fabrikaat de spellingwijziging van 1995 overleefd, maar in 2006 ging fabrikaat alsnog voor de bijl en werd het fabricaat.
Nu maar wachten tot 2026, dan gaat misschien ook de fabrikant onderuit. En in 2040 gaan we mogelijk fabriec schrijven, of fabrique, dat klinkt chique.


En woorden beginnend met 'okt' moesten allemaal met een c. Behalve, jawel, oktober, daar mocht de k blijven staan. Lekker logisch.
En lokatie (dat net als produkt goed ingeburgerd was) moest met een c, maar afgeleide woorden zoals lokaliseren mochten fijn hun k houden.


Kortom, ik doe mijn best om de logica te ontdekken, maar kan deze niet vinden.
Het oude systeem was goed. Voorkeurspelling en toegestane spelling. Kijk maar welke boven komt drijven. Of, zoals Engelstaligen zeggen: if it ain't broke, don't try to fix it.





Dan de leenwoorden. Kado is het meest bekende voorbeeld. Het was werkelijk aan alle kanten ingeburgerd, maar ineens moest het oude Franse woord terug. Met als argument dat we ook nog niveau en (in de meeste gevallen) bureau schreven. Met hetzelfde gemak hadden we daar nivo en buro van gemaakt. Klaar. Minder typewerk ook nog.

De weerbarstigheid is echter groot. De kadotips en kadobonnen vliegen je gelukkig nog om de oren. Zelf heb ik ook nog een kadobon liggen.
Het staat er met grote letters op, kadobon. Ik zou hem bijna bewaren, alleen maar omdat er kado op staat in plaats van cadeau, maar ja, dan laat ik 50 euro liggen.

Laten we daarom, ook wat ondertitels betreft, maar enige flexibiliteit aanhouden. Fatsoenlijk Nederlands, ja - grammaticaal korrekt Nederlands, ja - maar ook een beetje soepel omgaan met de spellingwijzigingen van onze wijze Taalunie voor wat betreft c, k en tussen-n.

[Mazrim Taim]

Wellicht kunnen jullie het verhaal rond paarde(n)bloem? Dat was een uitzondering, omdat links een dier stond en rechts een plant. Veel gekker moet het niet worden. Dat hebben ze geloof ik snel weer afgeschaft. Soms zijn de wijzen wel wijs.

Ik heb 'm maar eens even opgezocht, en nee, de wijzen zitten nog steeds in het Oosten en niet hier. De officiële spelling is namelijk paardenbloem.

https://onzetaal.nl/taaladvies/paardebl ... rdenbloem/


Daar doe ik dus niet aan mee. Mocht het ooit voorkomen in een ondertitel, dan wordt het een paardebloem. Dan maar (officieel) fout.


Eens kijken of visualiseren uitkomst biedt. We hebben een bloem en een paard. Lastig. Hoeveel paarden zijn er nodig om de betreffende bloem op te eten? Normaal gesproken één, enkelvoud. Dus paardebloem, zonder tussen-n.

[SmallBrother]

Nou dan heb ik er nog wel eentje.

Richt dat klotewapen niet op mij.

Binnen een andere overkoepelende context heb ik hierover (elders) een tijdje geleden een flinke discussie gevoerd. Mijn verdediging: het is een soort wapen. Geen vuurwapen, geen aanvalswapen, geen kernwapen, maar een klotewapen. Net zoals een bierbuik een soort buik is.

De aanval: er moet een tussen-n bij, gewoon net zoals overal: klotenwapen. Of simplweg omdat het meervoud "kloten" is, niet "klote". Gelukkig was het geen kwestie meer van visualiseren, want geen idee hoeveel testikels er normaliter in een wapen zitten. Een ander zei dat het helemaal los moest, als bijvoeglijk naamwoord. Geen groen wapen, geen groot wapen, maar een klote wapen.

Nu ben ik het nog steeds niet eens met die aanvallen, maar de moraal: als een aantal niet-volslagen-idioten (ja soms reken ik mezelf daaronder) nou ellenlang moeten discussiëren wat de juiste spelling is en er ondanks allerlei goede agumenten niet uitkomen, dan maakt het niet uit.

Aangaande fabriek stem ik voor fabrique, inderdaad erg sjiek.

[akiva]

Aangaande fabriek stem ik voor fabrique, inderdaad erg sjiek.

Fabriek lees ik als een plaast waar iets gemaakt wordt, fabrique lees ik dan weer als iets dat gemaakt wordt in een fabriek, een fabricaat..


En sjiek = in mijn beleving toch echt: chique. Om het simpel te houden

Gelukkig was het geen kwestie meer van visualiseren, want geen idee hoeveel testikels er normaliter in een wapen zitten.

Een klotewapen dient als compensatie, hetzelfde zeg maar als "een lul met twee stoelen."

Maar laten we eerlijk zijn ik denk dat het gewoon een kwestie van voorkeur is van de vertaler, welk woord hij gebruikt, het is afhankelijk van de leeftijd en wat hij/zij op de lagere school heeft geleerd. Als we ten alle tijden voor herscholing terug zouden moeten, worden ze helemaal gek in het onderwijs, ze hebben nu al zoveel leraren tekort.

"goh, wat een lekkere kadetjes"

Doet het prima als een dubbelzinnige opmerking

[Mazrim Taim]

Nou dan heb ik er nog wel eentje.

Richt dat klotewapen niet op mij.

Binnen een andere overkoepelende context heb ik hierover (elders) een tijdje geleden een flinke discussie gevoerd. Mijn verdediging: het is een soort wapen. Geen vuurwapen, geen aanvalswapen, geen kernwapen, maar een klotewapen. Net zoals een bierbuik een soort buik is.

De aanval: er moet een tussen-n bij, gewoon net zoals overal: klotenwapen. Of simplweg omdat het meervoud "kloten" is, niet "klote". Gelukkig was het geen kwestie meer van visualiseren, want geen idee hoeveel testikels er normaliter in een wapen zitten.

(....)

Inderdaad een lastige om te visualiseren. Welk beeld neem je in gedachten? Kloten of het wapen?
Gevoelsmatig zeg ik dat het draait om het wapen dat, gelet op de context, niet gewaardeerd wordt. En dus een klotewapen. Een zelfde soort woord als het 'pokkeding', dat ook zonder tussen-n geschreven wordt.

Zou het een klotenwapen zijn, dan zegt mijn gevoel dat ik me snel uit de voeten moet maken. Het lijkt immers om een wapen te gaan dat specifiek gericht is op gevoelige onderdelen. Net zoiets als de benaming voor de sport "klootschieten", daar krijg ik ook ongemakkelijke gevoelens bij.


En verder eens met akiva. Als de Taalunie met enige regelmaat wijzigingen doorvoert, dan wordt het lastig om de hele bevolking elke keer te herscholen. De wijzigingen zijn daarom alleen verplicht voor wie werkt in het onderwijs of werkt voor de overheid. Men hoopt natuurlijk dat het dan vanzelf doorsijpelt naar de rest van het volk, maar zijn die verplicht mee te doen? Nee dus. Wat als de Taalunie bepaalt dat kritiek voortaan (zoals in 1858) als critiek moet worden geschreven omdat criticus ook met een c begint? Gewoon meedoen? Of naar je voorhoofd wijzen?

[SmallBrother]

Die discussie over klotewapen begint wel een beetje smerig te worden

Anyway, ik zal proberen voortaan wat recalcitranter te zijn. Met hondenhok en kippensoep heb ik geen moeite, niet om te gebruiken noch om toe te passen. Wel heb ik te doen met supermarckten en de voedselproduksieindustry, die alle etiquatten (alweer) moeten aanpassen. Gelukkig dat ze geen paardebloeme en hondhokken verkopen - behalve misschien de dierenwinkel.

Maar al die c/k's moet ik nog geregeld opzoeken (woordenlijst.org). Speaking if which, dat is er nog zo eentje. Ook weleens een discussie over gevoerd, zij het dan over de toepassing daarvan:
- bruiloftsfeest komt wel voor.
- bruiloftstaart komt niet voor.
Er meende iemand dat bruiloftstaart (dus!) fout was en dat het (dus!) bruilofts taart moest zijn.
My god, ja, laten we alsjeblieft niet ophouden om af en toe ook ZELF nog even te denken.
Alhoewel er misschien verwarring zou kunnen ontstaan over een staart voor een bruiloft of zoiets.

En i.v.m. spellingscontrole voor KC and the Sunshine Band:
Je kunt in het geïmporteerde NL woordenboek in SE ook zelf woorden TOEVOEGEN. Zo kun je alle k-varinten toevoegen en dan dus toch de spell check gebruiken. Want daar begon dit mee

[Mazrim Taim]

(...)

En i.v.m. spellingscontrole (...)
Je kunt in het geïmporteerde NL woordenboek in SE ook zelf woorden TOEVOEGEN. Zo kun je alle k-varianten toevoegen en dan dus toch de spell check gebruiken. Want daar begon dit mee

Kijk... daar hebben we nou iets aan.
Dan kan ik de spellingcheck gebruiken om de echte fouten eruit te halen, terwijl de vermeende fouten buiten schot blijven. Hier ga ik eens nader naar kijken.

En mocht er nog iemand een keer opmerken dat lokatie, produkt en/of perfekt niet met een c zijn geschreven, dan kan ik mooi verwijzen naar dit topic.


PS.
Misschien dat ze in de Engelse taal ook nog eens herzieningen gaan doorvoeren. Kun je je forumnaam schrijven als SmælBrōthor (als ze terug gaan in de tijd) of als SmolBrotha (als ze 'moderniseren').