Stoppen met series ondertitelen

[Mazrim Taim]

De tijd die besteed moet worden om (voor een TV-serie) een fatsoenlijke ondertitel af te leveren, varieert van 8 tot 12 uur per aflevering.
Aangezien de gemiddelde serie 10 of 13 afleveringen per seizoen telt, is eenvoudig uit te rekenen hoeveel vrije tijd hierin gestoken wordt.

Daarnaast is het ondertitelen van een TV-serie een verkapte verplichting. Immers, als je eraan begint, voel je ook de morele plicht om een heel seizoen te doen.
Dan maak je als ondertitelaar regelmatig mee dat 'het' even niet uitkomt, maar uitstellen is geen optie, want de volgende aflevering is meestal een week later.
Achterstand oplopen wil je niet, dus je komt zodoende in een ritme waarin je 'verplicht' wekelijks klaar moet zitten. En zoals gezegd, dat komt niet altijd uit.



Dit wist ik natuurlijk wel. Het hoort immers bij het 'vak' van ondertitelaar. Zelfs als je het op vrijwillige basis doet.
Dat wetende, was de wil toch sterker dan het verstand en had ik me gewaagd aan een nieuwe serie.
Naarmate, gaande het seizoen, willen vaker moeten werd, daalde het enthousiasme om aan een nieuwe aflevering te beginnen.

Omdat ondertitels maken de rekeningen niet betaalt en andere zaken blijven liggen door dit vrijwilligerswerk, heb ik nu mijn les geleerd.
Gedurende een langere periode wekelijks ondertitels maken, is een te grote aanslag op de balans werk-privé. En dat zal niet veranderen.

Wat een paar jaar geleden tijdelijk was, is dit keer definitief. De fiets gaat aan de wilgen. Ik haak af als ondertitelaar van TV-series.






Voor mensen die graag met Nederlandse ondertitels kijken vind ik het jammer, aangezien men dan meestal wordt teruggeworpen op 'retail-subs'.
Vroeger stond dit synoniem voor kwaliteit, maar tegenwoordig is het in veel gevallen bagger. Ook bij de serie waarvan seizoen 1 nu klaar is.
Zowel qua vertaling (kijkt men wel met de video erbij?) als techniek (torenhoge CPS) is het een achteruitgang.

Voordeel voor de nieuwe generatie retail-sjabloon-vertalers is dat ze rapper klaar zijn dan ons 'custom-vertalers' die de puntjes op de i willen zetten.
Ik had graag aan deze ontwikkeling een beetje weerwerk willen bieden, maar niet als teveel andere zaken qua werk en privé daardoor blijven liggen. Sorry.




Stop ik dan helemaal met ondertitels maken? Nou nee, want af en toe kan het best een leuke uitdaging zijn.
Maar dan moet het wat mij betreft een eenmalig iets betreffen dat in relatief korte tijd (enkele dagen) uitvoerbaar is.
Dus ga ik weer terug naar de bron. Naar waar het voor mij ruim 10 jaar geleden mee begonnen is: documentaires, films of een enkele keer een special.
Daar trek je in een weekend (wanneer het gelegen komt) 10 tot 15 uur vrije tijd voor uit en daarna is het klaar. Geen wekelijkse verplichting.

U ziet dus vast nog wel eens ondertitelwerk van mij verschijnen, maar hele seizoenen van een TV-serie? Nee, dat is nu voorbij.

[Zandak]

Jammer maar begrijpelijk dat je stopt met de series.
Ik denk dat veel mensen er niet bij stil staan hoeveel tijd er gaat zitten in een góede vertaling.
We hebben genoten van je mooie vertalingen van je laatste serie en een welgemeend 'dank je wel' is zeker op zijn plaats.
Mijn waardering heb je zeker.
Petje af voor je prestatie elke week.

Dank je wel Mazrim Taim

[Flitskikker]

Bedankt voor je inzet, passie en enthousiasme de afgelopen jaren. Bij The Winchesters kun je echt zien dat je een ontwikkeling hebt doorgemaakt. Goede richtlijnen zijn het halve werk zeg ik weleens. Je ziet dat vertalers dan automatisch gaan comprimeren waardoor je automagisch op een rustige leessnelheid uitkomt. Bij de retail gaan alle richtlijnen helaas overboord.

Zelf liep ik ook tegen dit probleem aan. Daarom heb ik een paar jaar terug van m'n hobby m'n werk gemaakt. Het is dus nog steeds een verplichting, maar er staat dan wel iets tegenover.
Als het later nog eens begint te kriebelen, zou je dus altijd nog een carrièreswitch kunnen overwegen.

[Mazrim Taim]

Bij The Winchesters kun je echt zien dat je een ontwikkeling hebt doorgemaakt. Goede richtlijnen zijn het halve werk zeg ik weleens. Je ziet dat vertalers dan automatisch gaan comprimeren waardoor je automagisch op een rustige leessnelheid uitkomt. Bij de retail gaan alle richtlijnen helaas overboord.

Waarschijnlijk is automagisch een typefout, maar mogelijk ook niet.
Want het heeft inderdaad iets magisch als je eenmaal hebt afgeleerd om zoveel mogelijk letterlijk te willen vertalen.

De ontwikkeling waar je het over hebt, die is inderdaad in een hogere versnelling gekomen door bepaalde richtlijnen tot standaard te verheffen.
Zo kort mogelijke zinnen die met zo min mogelijk inspanning (voor de kijker) te begrijpen zijn en ook nog eens zo natuurlijk mogelijk overkomen in een zo rustig mogelijk leestempo. Dat is niet iets wat je makkelijk aanleert. Maar eenmaal onder de knie, merk je dat je de lat steeds hoger kunt leggen.
Uiteindelijk hoop ik uit te komen bij een CPS van maximaal 16 en een maximale regellengte van 38. En nog vaker te synchroniseren op beeldwissel. Dan zit ik volgens mij dicht tegen een professioneel niveau aan.

Maar retail? Dat is inderdaad steeds meer een drama aan het worden. Met een CPS waar zelfs de wereldkampioen snellezen niet tegenop kan.
Om het maar niet te hebben over zinnen die soms zo krom zijn dat een banaan er verliefd op zou worden. En dan wordt men er nog voor betaald ook. Onbegrijpelijk.

Zelf liep ik ook tegen dit probleem aan. Daarom heb ik een paar jaar terug van m'n hobby m'n werk gemaakt. Het is dus nog steeds een verplichting, maar er staat dan wel iets tegenover.
Als het later nog eens begint te kriebelen, zou je dus altijd nog een carrièreswitch kunnen overwegen.

In dat laatste geval is de onvermijdelijke vraag: wat schuift het?

[Jan de Uitvreter]

Beste Mazrim Taim,

ik weet nog dat je aan het begin van jouw seizoen weer een beetje moest inkomen, vanwege een pauze.
Heel begrijpelijk, ik herken dat wel, (na een zomertje) doch zit je meestal wel weer redelijk vlot in je ritme, zo ook jij.
Er zijn toen bij de eerste afleveringen nog wat extra suggesties gedaan, waarmee jij daadwerkelijk ook aan de gang ging.
De stijgende lijn zat er weer in.

Zelf kijk ik nauwelijks/geen series omdat er zoveel vertalingen tussen zitten die voor mij niet te doen zijn.
Ik zou me dan teveel gaan ergeren, terwijl ik juist wil kijken ter ontspanning.

Dat je serie-wise de pijp aan Maarten geeft snap ik ook wel, elke week weer en de volgende week weer
is ook een hele opgave als je nog een leven daarnaast hebt.

We zien je vanzelf wel een keer terug tegen de tijd dat je een film of docu oppakt.
't Bloed blijft toch kruipen waar het niet gaan kan.

Bedankt voor jou inzet en tot kijk.

Mvg, Jan

[peterpowell]

Stel een gemiddelde aflevering duurt 50 minuten
Dan kost het maken van ondertitels voor 1 aflevering tussen de 8 en 12 uur
Voor een serie van 10 afleveringen is dat dus:
- Minimum: 10 x 8 uur = 80 uur
- Maximum: 10 x 12 uur = 120 uur
Voor een serie van 13 afleveringen:
- Minimum: 13 x 8 uur = 104 uur
- Maximum: 13 x 12 uur = 156 uur

[Mazrim Taim]

Stel een gemiddelde aflevering duurt 50 minuten
Dan kost het maken van ondertitels voor 1 aflevering tussen de 8 en 12 uur
Voor een serie van 10 afleveringen is dat dus:
- Minimum: 10 x 8 uur = 80 uur
- Maximum: 10 x 12 uur = 120 uur
Voor een serie van 13 afleveringen:
- Minimum: 13 x 8 uur = 104 uur
- Maximum: 13 x 12 uur = 156 uur

Op je berekening valt weinig af te dingen.
Het probleem is echter niet de totale hoeveelheid tijd, maar de regelmaat van wekelijks op een vaste tijd 8 à 12 uur vrij te moeten maken.
En dat iedere week opnieuw, gedurende een heel seizoen. Zin of niet, tijd of niet.

Ondertitelaars zijn gewone mensen. We hebben slaap nodig, anders worden we nog chagrijniger dan we van nature al zijn.
We moeten zelf een warme maaltijd op tafel toveren, anders blijven we niet op de been.
De meesten van ons doen dit werk gratis, dus rekeningen betalen we er niet mee. Daar is een baan, vaak fulltime, voor nodig.
Daarnaast hebben we nog de nodige huishoudelijke taken uit te voeren, want anders wordt het thuis een zwijnenstal.
Sommigen onder ons hebben tevens een tuin bij te houden, tenzij we 100 soorten alles-overwoekerend onkruid geen probleem vinden.

En natuurlijk willen we naast werken en zwoegen ook nog leuke dingen doen, teneinde geestelijk gezond te blijven.
We willen onder meer ook zelf films en series zien. En sommigen onder ons, zoals ondergetekende, gamen graag (en veel).


Kortom, er blijft in een doorsnee-week maar bar weinig vrije tijd over. De ene week wat meer dan de andere.
In sommige weken zou het maken van een ondertitel er makkelijk bij kunnen. Meestal echter niet zonder zaken uit te stellen.

Hoe meer afleveringen een serie telt, hoe minder makkelijk te overzien is of je er het hele seizoen genoeg tijd voor gaat hebben.
Natuurlijk kan je sneller werken, maar dat gaat onvermijdelijk ten koste van de kwaliteit. Die concessie wil ik niet hoeven doen.
Of je kan ondertitels pas weken later opleveren, maar daar worden trouwe kijkers niet vrolijk van. Die hebben dat geduld vaak niet.

Na mijzelf meerdere keren tegen deze zelfde steen gestoten te hebben, was het voor mij duidelijk: begin er niet meer aan.
Documentaires, films, mini-series? Daar pak ik vast en zeker iets van mee. De eerstvolgende keer in november (zie topic "Ondertitelwerk in uitvoering").
Maar lange(re) series? Alleen als tijdsdruk geen probleem gaat zijn. En die garantie kan ik niet meer geven.

Komt misschien ooit weer, maar niet in de voorzienbare toekomst. En dus is het beter om maar af te zien van aan series beginnen.
Temeer daar het niet mijn stijl is om een paar afleveringen te doen en dan te stoppen. Wie ergens aan begint, moet bereid en in staat zijn het af te ronden.